Zajęcia Logopedyczne
Szanowni Rodzice
Logopedia jest nauką o kształtowaniu prawidłowej mowy, usuwaniu wad wymowy oraz nauczaniu mowy w wypadku jej braku lub utraty. Etymologicznie termin ten pochodzi z języka greckiego, gdzie „logos” to słowo, mowa, nauka, zaś „paideia” – wychowanie.
Do głównych zadań logopedii należą (wg Ireny Styczek):
„- kształtowanie prawidłowej mowy w przedszkolu i w szkole, czyli dbanie o jej prawidłowy i jak najlepszy rozwój pod względem fonetycznym, gramatycznym i leksykalnym,
- doskonalenie wymowy już ukształtowanej,
- usuwanie wad wymowy,
- nauczanie mowy (mówienia i rozumienia) w wypadku jej braku lub utraty,
- usuwanie zaburzeń głosu,
- usuwanie trudności w pisaniu i czytaniu.”
W życiu człowieka ważnym czynnikiem rozwoju jest rozwój komunikacji werbalnej, komunikacji z użyciem języka naturalnego, czyli mowy jako środka komunikacji. Mowa to używanie języka w procesie porozumiewania się, czyli konkretne akty użycia systemu językowego (złożonego ze znaków i reguł), mowa to podstawowy sposób komunikacji międzyludzkiej. W komunikacji werbalnej dużą rolę odgrywa stopień płynności mowy, a jej celem jest odbieranie i nadawanie komunikatów w formie przekazów językowych. Mowa spełnia również funkcje ekspresyjną czyli przekazywanie uczuć, komunikacyjną - informowanie o tym, co znamy, widzieliśmy, słyszeliśmy. Każde jej zaburzenie utrudnia proces komunikacji interpersonalnej, tak ważnej w życiu każdego człowieka. Mowa ułatwia nam społeczne funkcjonowanie, pozwala w pełni uczestniczyć w życiu społecznym, stać się pełnym członkiem grupy. Zatem każde zaburzenie mowy ma znaczący wpływ na rozwój kompetencji komunikacyjnych człowieka, a co za tym idzie – na jego społeczne funkcjonowanie.
Uczymy się mówić dzięki otoczeniu, w którym wzrastamy. Rola środowiska rodzinnego w stymulowaniu rozwoju mowy dziecka, jest nieoceniona. Wczesne rozpoczęcie odpowiedniej do potrzeb dziecka terapii może zdziałać bardzo wiele. Praca ta jednak musi angażować nie tylko samo dziecko, ale przede wszystkim jego otoczenie. Elżbieta Stecko tak opisuje ten sposób pracy z dzieckiem i jego otoczeniem: „prowadząc rehabilitację dzieci z zaburzeniami mowy należy pamiętać nie tylko o tym, że mamy zapewnić im możliwość porozumiewania się z otoczeniem. Nie mniej ważne jest włączenie się dziecka w życie grupy, środowiska, jego uaktywnienie się przejawiające się choćby w pytaniach, w poszukiwaniu odpowiedzi, bogaceniu słownika, w rozwijaniu zainteresowań. Wtopienie się dziecka rehabilitowanego w całość, jaką jest środowisko wyznacza cel naszych działań. Ćwiczenia mowy nie mogą mieć za zadanie więc tylko doskonalenia porozumiewania się dziecka z otoczeniem, ale także muszą prowadzić do uaktywniania się jednostki i dopomóc jej w integracji ze środowiskiem.”
Logopeda
Katarzyna Pogorzelczyk